Зохиогч: Б.Батзаяа
Өөрт байгаадаа сэтгэл нь ханадаггүй
Өөр илүүд хэтэрхий шунан дурладаг хүмүүст зориулсан шүлэг.
Шувуу байж гэнэ.
Загас байж гэнэ.
Тэнгэрээр нисдэг байж.
Тэнгист сэлдэг байж.
Адилгүй, хоорондоо шал өөр...
Атаархаж, өөр амьдралыг хүсэж...
Тэнгэрээс уйдаж шувуу тэнгисийг мөрөөднө
Тэнгисээс залхаж загас тэнгэрийг хүснэ
Загас шувуунаас далавчийг нь гуйж гэнэ
Загаснаас шувуу сэлүүрийг нь нэхэж гэнэ
Өөрөө л хүссэн. Шувуу далавчгүй,
Гэхдээ сэлүүртэй болсон
Өөрөө л хүссэн. Загас сэлүүргүй,
Гэхдээ далавчтай болсон
Тэнгэрт нэг нь хатаж үхсэн.
Тэнгист нөгөө нь живж үхсэн.
No comments:
Post a Comment